En dan zitten we plots op een zonnige zomerdag op "spoed" van het dichtsbijzijnde ziekenhuis. Na een tuimelpartij met de fiets, nadat de tranen gedroogd zijn, met een groot compres tegen het bloedende oor. Drie en een half uur en 125 spelletjes "ik zie ik zie wat jij niet ziet en het isss... wit" later verschijnt eindelijk de arts om het oor met 4 draadjes terug dicht te naaien, 2 vooraan, 2 achteraan. Jongste krijgt een groot wit verband rond haar hoofd. Zo kan ze echt de deur niet uit vindt ze. Dus kies ik samen met haar stofjes uit en kruip ik voor het eerst deze vakantie achter mijn naaimachine om een reeks haarbanden te stikken.
Stof: restjes tricot en oude T-shirts
Geniale oplossing! En hopelijk snel van dat gehechte oor van af natuurlijk...
BeantwoordenVerwijderenhopelijk staat het oor er nog wel aan als de hechtingen eruit zijn ;-)
VerwijderenMooi opgelost! Hopelijk snel terug in orde.
BeantwoordenVerwijderenOh, veel beterschap! Dikke knuffel van ons allemaal!
BeantwoordenVerwijderende knuffel is uitgebreid doorgegeven Hanne.
VerwijderenOcharme !
BeantwoordenVerwijderenGelukkig dat mama toch een mooie oplossing voor dat wit verband heeft gevonden... Dat maakt voor een jong meisje al veel pijn goed...
Naais thinking mama! veel beterschap daar.
BeantwoordenVerwijderenWat een top oplossing, veel beterschap!
BeantwoordenVerwijderenDas creatief opgelost! Veel beterschap!
BeantwoordenVerwijderenwat heeft ze geluk dat haar mama zo vlot kan naaien. Goed idee om restjes tricot te (her)gebruiken
BeantwoordenVerwijderenOch, beterschap! Dat lijkt me heel pijnlijk. Gaat het alweer een beetje? En zo'n band is natuurlijk een heel goede oplossing.
BeantwoordenVerwijderenHet gaat al beter, nu de draadjes er nog uit.
VerwijderenOeff heel veel beterschap! Warme groetjes van Susan
BeantwoordenVerwijderenMooi opgelost! Veel beterschap voor dochterlief!
BeantwoordenVerwijderen