Ik diepte de voorbije dagen Zijn cd's op
zong luidkeels tijdens elke autorit mee
om mijn "lyrics" op te frissen,
lakte gisteren mijn nagels purper
knoopte een purperen sjaal om,
en zocht -tevergeefs- naar een frambooskleurige baret.
Ik vond wel een stel "beautifull ones"
om me in een kleine rode corvette
(met mijn ogen toe en wat verbeelding
kon het ervoor doorgaan)
naar het St.Pietersplein te laten voeren
Waar Uwe Purperen Hoogheid Prince
zijn opwachting zou maken,
Op het St.Pietersplein nog wel
waar ik ooit vlakbij één van de leukste jaren
van mijn leven beleefde.
zoals verwacht verscheen De Prins zelf
in een superfout pakje
op het podium en bracht Hij een
stel even vreemde vogels mee,
zijn New Power Generation.
We trotseerden dapper de verwachte purperen regenbui
omdat we helemaal kregen waar we voor gekomen waren:
Zalige muziek - zuivere funk - heerlijke beats
een fantastische show - dikke ambiance!
We werden er helemaal gek van.
De Funk spoot eraf
en de kasseien van het plein
daverden uit hun voegen
Onmogelijk om stil te blijven staan
of niet luidkeels mee te zingen!
Blijkbaar vond Hij ons even geweldig
als wij Hem,
want Hij kwam wel 6 ! keer terug
om bisnummers te spelen
3 uur en een half
stond Hij daar te zingen,
te dansen, gitaar, piano
én met het publiek te spelen ...
Hoe oud was die mens ook alweer?
(Een alledaagse mens - gelijk ik -
zou echt beginnen te twijfelen
of dat nog wel "menselijk" is)
word ik helemaal nederig
Ik strijk nog eens door mijn haar,
maak een pirouette
klop op mijn borst,
en zeg
Een volledig concertverslag lees je
hier