Breien is niet aan mij besteed, te veel priemen om mee in de knoop te sukkelen, te veel bewegingen, spieren en hersencellen die tegelijk aan het werk moeten en steken die voortdurend geteld en weer opgeraapt moeten worden. Een heus brei-trauma liep ik op tijdens mijn jeugdjaren in de verplichte brei-lesjes op school. 1 Lapje moest zeker afgeraken, de andere kinderen waren er zo mee weg, maar mij lukte het niet in de klas. Uiteindelijk moest ik het "broddelwerkje" mee naar huis nemen, om daar verder af te maken. Mijn moeder het principe "doe zelf maar, anders leer je niks" trouw opvolgend zag mijn geklungel met stijgende verbazing en vooral met lede ogen aan. Tot ze het niet meer aankon en zei, "kom geef maar hier" en voor mij in een paar tellen mijn breiwerkje afwerkte, zodat ik wat anders kon gaan doen. Onmogelijk dat de juf de stijlbreuk in het breiwerk niet merkte. Tot de dag van vandaag kan ik niet breien maar heb ik wel mateloos veel respect voor mensen die dat wel kunnen en een zwak voor "schoon breiwerk".
Het vormeloze origineel...
Op de rommelmarkt tikte ik deze zomer een blauwe, vormeloze trui op de kop voor een halve euro. Het truitje zou niemand hier in huis flatteren maar ik zag wel wat in het breiwerk. Nu de winter voor de deur staat wil Dochter (en ik eerlijk gezegd ook wel) zo'n hippe colsjaal. 2 Rechte lijnen in het breiwerk stikken, dat was zo gebeurd. Een warme sjaal voor de koude winterdagen, komt zeker nog van pas!
...wordt een warme colsjaal!
Meer colsjaals, cirkelsjaals en tutorials: cotton and curls