Een hele tijd geleden toen ik voor de 3 elk een eigen dekentje naaide, vond ik dat ik er zelf ook wel ééntje verdiende. Het perfecte petit-pan stofje en het stuk langharige fleece had ik voor dit doel al eeuwen klaargeknipt op de to-do-stapel liggen, jammer genoeg sukkelen in die stapel sommige ideeën in een vergeten hoekje. 

Met die kou was het nu of nooit, vorig weekend haalde ik alles van onder de stapel tevoorschijn, stikte de rode paspel en werkte ik het dekentje af. Alsof ik het had voelen aankomen, want ik lig er al een hele week onder. Nu eens weggezakt in comateuze toestand, dan weer een zeldzaam helder moment maar met barstende hoofdpijn, geveld door de griep.  Nog moe, maar wel de eerste dag zonder hoofdpijn vandaag, ik maak eindelijk vorderingen.

En het dekentje? Dat is ondertussen ingepalmd door de Jongste, vandaag mag ze dat - want ook zij voelt zich wat grieperig, het dutske.

Tutorial deken: Emma en Mona

Stof Petit Pan - Helium :  Vermiljoen

langharige fleece: stoffenspektakel

Feestneus

Zijn jullie al uitgefeest? Wij nog niet, december en januari zijn hier niet alleen feestmaanden omdat het dan kerst en nieuwjaar is, wij houden onze feestneus gewoon op want er zijn ook nog eens een heleboel jarigen in de familie, in de echte familie en de "zelfgekozen" familie. 

Vlak voor kerst was de man van mijn "zelfgekozen grote zus" jarig en deze week is zijzelf aan de beurt. Voor die zelfgekozen familie leek me een zelfgestikt cadeau wel op zijn plaats. Net zoals hier is er daar niet altijd sprake van "een traditionele rolverdeling". Zo vind je hem wel eens achter het fornuis...

Terwijl zij onder een dekentje in de zetel ligt... Moet kunnen, niet?

De schort is omkeerbaar en achteraf bekeken misschien toch té kleurrijk voor een mannenschort, maar ach, hij kan dat wel hebben vind ik. Voor het dekentje viste ik een stuk fleece en een stofje uit mijn kast met de kleuren van hun woonkamer. Ik las links en rechts dat sommigen net als ik het goede voornemen hebben opgevat om eens wat plaats te maken in de stoffenkast. Hier is het alvast  hoognodig.

Gisteren vierden we dan de verjaardag van "mijn kleintje" zij werd al tien. Ik pinkte toch eventjes een klein traantje weg, alleen maar "tieners" nu...

Liefste meter

Ik kreeg de nieuwjaarsbrief van mijn petekindje stiekem al op nieuwjaarsdag - in avant-première, want eigenlijk mocht het pas vandaag. Ze kroop op mijn schoot en zei: "liefste meter, ik kom je iets vertellen... " en hup, ik kreeg totaal onverwacht gelijk de hele brief te horen. Als je 3 bent ken je die ook rats van buiten uiteraard, zeker deze kleine babbelaar. Vandaag was dan de officiële lezing, met de hele familie erbij. Stiekem was ik toch wel blij met die avant-première, een moment helemaal alleen van ons én heel wat minder zenuwen.

In ruil voor haar lieve wensen kreeg ze dit cadeautje: een draagbaar leeskussen. Dat kan ze meenemen in de auto of naar bed en er boekjes in meesmokkelen. Misschien herinneren jullie je haar verjaardagscadeau nog, dit cadeautje is een aanvulling daarop.

Appeltjesstof: Stof en zo

Groene stof : rommelmarkt

Om dit kussen te maken liet ik me inspireren door:

de kussensloop met flap van mina dotter

en het leeskussen van polkadotchair

de boekjes kocht ik in de kringwinkel.

Ingewikkeld

Two down! Ik viste het tweede project van tussen mijn to-do stapel: een stuk tafelkleed, donkerpaarse gabardine en een ottobre tijdschrift en stikte gisteren dit rokje dat in mijn hoofd al veel langer klaar was. Een nieuwjaarscadeautje voor mezelf, dat mag ook wel eens, niet?

Het is een wikkelrok. Weet je nog, toen dat lang geleden de mode was? In die tijd hadden de wikkelrokken lintjes opzij om dicht te knopen. Nationale sport van het jeugdig mansvolk was om die lintjes in het voorbijlopen ongemerkt los te trekken, met grote hilariteit als gevolg (ook "leuk" met  de geknoopte bikini-lintjes). In dit wikkelrokje kan je met een geruster hart rondlopen want je knoopt het dicht met een knoopje. Ingewikkeld om het te maken is het helemaal niet. Je bent langer bezig om de patroondelen te tekenen en te knippen dan met het stikken zelf. 

Stof: gebloemde lap (rommelmarkt) en donkerpaarse gabardine (ook rommelmarkt)

Patroon: Serena - Ottobre 2 / 2012 

Via dit prikbord vinden jullie ook nog andere versies van de Serena-rok.

Goede voornemens

Een nieuw jaar en weer een lijst vol goede voornemens. Waarom doe ik het eigenlijk? Van het grootste deel komt toch weer niks in huis. In het beste geval hou ik die zogenaamde "goede voornemens" enkele weken vol en dan is het alweer finaal om zeep en herval ik in oude gewoontes. 

Naast de klassiekers: meer sporten en minder snoepen ... (jaja ik weet het, ik hoor diegenen die mij kennen al luid lachen nu), staat er dit jaar ook "onafgewerkte projecten eindelijk afwerken". Ken je dat? Die hele stapel onafgewerkte spullen die naast je naaitafel liggen. Om één of andere onverklaarbare reden is  het soms leuker om iets nieuws te beginnen en belandt het "oude" onafgewerkt op de stapel. 

Omdat ik er in eerste instantie altijd volledig in vlieg, nam ik op de eerste dag van het jaar meteen het grootste onafgewerkte ding van de stapel. Dit deken zag u al meermaals in onafgewerkte toestand op deze blog passeren. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er enkele jaren geleden aan begon (toen ook vol enthousiasme), ik vond dat wel wat hebben zo'n granny deken met van die kleine lapjes. Maar man, wat had ik dat onderschat. In een mum van tijd had ik stapels vierkantjes, maar moest ik al die kleine eindjes instoppen. Toen smolt het enthousiasme snel als sneeuw voor de zon.

Met steeds grotere tussenpozen haakte ik lapjes, stopte ik losse draadjes in. Uiteindelijk besloot ik om toch al aan elkaar te haken wat ik al had, zodat ik tenminste het idee had dat er een "dekentje" in de maak was. Kwestie van mezelf wat te motiveren. Soms belandde het ding maandenlang in een hoek, maar altijd weer kreeg ik op een donkere avond toch weer zin om verder te haken. Dat haken heeft iets therapeutisch vind ik, die draadjes vasthaken helpt om andere zaken los te laten.

Zo'n nieuw jaar leek me dus wel een geschikt moment om er "korte metten" mee te maken. Gisteren haakte ik de boord helemaal rondom rond en nu kan ik  jullie eindelijk - niet zonder enige trots-  in vol ornaat mijn granny-deken "showen"!

Ik zoek mij vandaag een lekker plekje in de zon en wikkel mij in dit dekentje, neem een goed boek en een  tasje thee mét chocolaatje erbij - dat laatste met dank aan Marina ... (lap, daar gaat alweer een goed voornemen.)

Wol: voornamelijk bijeengesprokkeld op rommelmarktjes en gekregen, 

aangevuld met gekocht materiaal.

Hoe je een granny haakt lees je o.a. hier

Om de boord rondom te haken haalde ik mijn mosterd bij attic 24!