Ik krijg weer zin in haken, dus haal ik terug mijn grannylapjes boven. Weet je wat zo plezant zal zijn? Als dat ding ooit eens afgeraakt! Het is wel een werk van héél lange adem, waar ik nu eens zin in heb maar dan weer een hele tijd niet. Ik ben er precies al eeuwen aan bezig. Kijk eens wat mijn haakgoesting heeft aangescherpt, een cadeautje:
dat ik kreeg van een witte merel in het groen, omdat ze vindt dat de laatsten ook eens de eersten moeten zijn. Lief hé. Ze stuurde me een haaknaaldenmapje met gehaakte retrokantjes. Nu kan ik mijn haakgerief ook superpraktisch én stijlvol meenemen - on the road...
Merci Kelly, dit is de perfecte haakboost, had ik even nodig, zo geraakt mijn omadekentje misschien ooit toch nog eens af! Voor mijn vriendin maak ik wel eens een nieuwe want deze hou ik toch echt wel voor mezelf!
Met schaamrood op mijn wangen stel ik vast dat ik hier nooit eerder tracteerde, terwijl mijn medebloggers regelmatig iets uit de kast toveren om uit te delen. Ik was het al wel eens van plan, maar het kwam er nooit van. Een pover excuus, ik weet het, maar ik zal het proberen goed te maken. Mijn allereerste weggevertje is een hommage aan de recykleer-14-daagse van Boomie. Zij voorzag ons de voorbije 14-dagen van massa's ideeën waar we minstens een jaar mee verder kunnen! Wat valt er hier nu te rapen: 14 recycleerbare stofjes, een stapeltje in alle kleuren van de regenboog. Wat u er uiteindelijk mee doet is uw zaak: u kan er uw ramen mee poetsen, of misschien zo, onversneden nog eens in gebruik nemen, maar het allerleukst is om er een nieuw stuk van te maken en gewoon door te gaan met recykleren!
van boven naar onder
1 blauw wikkelrokje
2 bloesje
3 jongenshemd
4 bloesje
5 T-shirt
6 lange lila rok
7 rood omakleed met bloemetjes
8 tafelkleedje
9 + 10 retro-kussenslopen
11 gehaakt omatasje
12 stuk retrogordijn
13 sjaal
14 stuk retrogordijn ( hier ziet u wat ik er ooit mee maakte)
Wat moet u doen om een kans te maken? Plaats hieronder een reactie en word volger van deze blog, als u dat nog niet was. Een link hiernaartoe is altijd fijn en levert een extra kans op, maar laat het dan wel even weten. Meedoen kan 14-dagen lang, dus tot en met maandag 10 oktober Succes!
Het rode omakleed oftewel de laatste rommelmarktvondst...
Ik weet het wel 31 jaar is een gezegende leeftijd voor een rockband en ik weet ook wel dat ze zeggen altijd dat ge moet stoppen op uw hoogtepunt, als iedereen nog goed overeenkomt met elkaar. Dan kunt ge schoon, zonder ambras uiteengaan, maar toch ...
kan ik niet laten om het jammer te vinden, want dit :
is voor mij puur jeudsentiment, waar tonnen herinneringen aan vast plakken of deze, Nightswimming:
Na een avondje stappen, met een kliek vrienden, in onze blote, op een plek waar het eigenlijk helemaal niet mocht , en dan niet uw T-shirt maar uw paspoort kwijtspelen...
Merci... gasten voor de geweldige muziek, 't is niet "the end of the world" zeker?
Nightswimming...
"Nightswimming deserves a quiet night
The photograph on the dashboard, taken years ago,
Turned around backwards so the windshield shows
Every streetlight reveals the picture in reverse
Still, it's so much clearer
I forgot my shirt at the water's edge
The moon is low tonight
Nightswimming deserves a quiet night
I'm not sure all these people understand
It's not like years ago,
The fear of getting caught,
Of recklessness and water
They cannot see me naked
These things, they go away,
Replaced by everyday
Nightswimming, remembering that night
September's coming soon
I'm pining for the moon
And what if there were two
Side by side in orbit
Around the fairest sun?
That bright, tight forever drum
Could not describe nightswimming
You, I thought I knew you
You, I cannot judge
You, I thought you knew me,
This one laughing quietly underneath my breath
Nightswimming
The photograph reflects,
Every streetlight a reminder
Nightswimming deserves a quiet night, deserves a quiet night " (R.E.M)
En wat doet u met overschotjes, de restantjes, de kliekjes, den afval van al die naaiprojectjes? Hier belanden ze in een grote mand die af en toe omgekeerd wordt en waaruit ik de meest geschikte restjes op een bepaald momentterug opvis. Om deze strikjes te maken bijvoorbeeld.
Hier lees je hoe je ze zelf maakt. Dat "plakken" bij de laatste stap vond ik maar niks, dus dat pakte ik anders aan - ik heb het lintje met de hand en een onzichtbaar steekje dichtgenaaid.
Eigenlijk had ik vorig jaar al een nieuwe beloofd aan onze Jongste, maar u was gewaarschuwd, het durft hier soms al eens wat langer duren dan gepland. Ik kon het haar niet aandoen om nog eens een schooljaar in te gaan met haar oude turnzak en dus kreeg ze eindelijk een nieuwe. Ik begin trouwens te snappen waarom deze Noodlehead rugzakjes verslavend werken en aanzetten tot meer of je zelfs tot een overdosis kunnen verleiden! Onze Jongste was er alvast superblij mee, en ze wilde hem, samen met de gehaakte geluksbrenger, meteen mee naar school nemen!
Dit tasje is trouwens gedeeltelijk gerecykleerd (ik hoor in de verte al "awoe"-geroep en ja u hebt gelijk, ik weet het ... wacht efkes, ik ben er bijna, ...) de rits kocht ik in de kringwinkel en de gele stof voor een eurootje op de rommelmarkt. En wat vindt u: kralen en lint uit een bijna - nooit - gebruikte knutseldoos van de dochters vissen, valt dat ook onder de noemer "recykleren"?
Ik ben dus niet zo'n rappe en deadlines halen is absoluut niet mijn ding! Zéker niet als die deadline toevallig ook nog eens 1 september heet. Ik ben zo iemand die haar sneeuwlaarzen nog moet gaan halen bij de eerste sneeuw en dan verbijsterd vaststelt dat de rest van de mensheid dat al in de zomer deed en ik bijgevolg absoluut geen keuze meer heb. Vandaar ook mijn zomerschoenen op het einde van de zomer en nu dus de pennenzakken half september...
Wat deze 2 betreft ben ik trouwens overgeschakeld naar de flaploze versie van spiegelstiksels - de titel beloofde "pennenzakken voor perfectionisten zonder geodriehoek" en ik dacht: da's iets voor mij - hoe minder toestanden eraan te pas komen die mij aan de gehate wiskundelessen terug doen denken (een geodriehoek is absoluut zo'n atribuut), hoe beter! Maar blijkbaar is het deel "perfectionist" niet voor mij bestemd - om 1 of andere reden vielen de openingen niet perfect op elkaar, waardoor ik toch niet zo'n mooie balkvorm kreeg als de eerste keer, toen er nog flapjes binnenin zaten. Er was altijd wel een zijde iets langer of een hoek wat schever - zou een geodriehoek dan toch zo zijn nut hebben? Volgende keer probeer ik de flaploze versie op zijn oontjes met geodriehoek nog eens uit, maar aangezien ze het zelf al heeft over gezucht en gefoeter in haar uitleg, overweeg ik ook om me bij de flapjes neer te leggen in de toekomst! Er volgt nog meer schoolgerief trouwens, eens kijken of ik dat allemaal dit schooljaar nog klaar krijg...?
Recykleren is dus het toverwoord deze maand. Op zoek dan maar in alle kasten, schuiven en kisten naar spullen die nauwelijks nog worden gedragen én wat vind ik daar nu toch onder in de verkleedkist? Het kleed van ons moemoe! Ooit maakte mijn moemoe dit kleed voor zichzelf, ééntje dat ze maar een paar keer kon dragen voor ze stierf. Ik was toen 7. Na een avontuurlijke reis van de kleerkast van moemoe via de schortendoos en jarenlange ballingschap in de kelder van moeke, verhuisde het ding naar onze verkleedkist en belandde het uiteindelijk deze week onder mijn "masjien". Daar onderging het een heuse metamorfose en het werd een rokje voor mezelf.
Ik probeerde toch zo weinig mogelijk te veranderen - het model van het rokgedeelte van het kleed liet ik zo, net als de zoom onderaan. De zijkant werd de voorkant zodat ik ook de opening voor de rits, die naar opzij verhuisde, kon hergebruiken - dat zie je trouwens goed want de zijnaad zit vooraan. Ik vind dat eigenlijk wel tof dat de stof een beetje verspringt. Om de tailleband te maken gebruikte ik als voorbeeld een ander rokje uit mijn kleerkast. De rok kreeg een tailleband met een paspelbandje dat ik zelf maakte uit biaislint en macramétouw. Het klavertje 4 uit restjes flockfolie moet enkele vlekjes camoufleren (de vlekjes die je hieronder ziet staan op de oude tuinspiegel).
Nu heb ik na al die jaren een stukje moemoe om aan te doen!
