Een hemd met streepjes groen. Ik ben er een eeuwigheid geleden aan begonnen, toen het gras nog frisgroen was én iedereen met korte mouwen rondliep, lang geleden dus. Het werd dan toch tijd om eens door te bijten en het af te werken voor het terug korte-mouwen-weer is.

Dit kostte me bloed, zweet, lostornwerk en vooral veel tijd, er zijn nog heel wat onvolmaaktheden te ontdekken aan mijn eerste "hemmeke".  Maar toch, het is eindelijk klaar en stiekem ben ik er toch wel trots op.

Een "hem" voor Zoon, zo heeft hij ook eens moeders handwerk in zijn kast hangen. Genoeg bewegingsvrijheid om mee gitaar te spelen: check. Hier (aan de mouwen) en daar (aan de lengte) was het wel nodig om wat aanpassingen door te voeren zodat het enigszins flatterend rond het puberlijf zou vallen

Of het voor herhaling vatbaar is, weet ik nog zo niet. Ik vind het wel heel tijdrovend zo'n mannenhemd maken, of zijn er hier die dit in een wip in elkaar flikkeren en moet ik gewoon nog héél hard oefenen??

Stof: geen idee waar die nog vandaan komt, 

ik vond het onderaan in mijn stoffenkast

Patroon: Negroni van Colette patterns - Vermiljoen

Hulplijn: Male pattern boldness - Negroni sew-along

Lente?

"Morgen begint de lente!" riep Zoon gisteren uit, ik dacht meteen - is dat niet overmorgen, de 21ste - maar ik zweeg toch maar. Zoon is een rasechte wetenschapper, die weet zo'n dingen én dus heb ik allang afgeleerd om met hem over dit soort onderwerpen in discussie te treden. 

Toen ik vanmorgen de gordijnen opentrok én nog maar eens de sneeuw naar beneden zag dwarrelen, sloeg ik voor de eerste keer deze winter een diepe zucht van teleurstelling. Zelfs voor een rasecht wintermeisje als ik is het nu welletjes geweest... ik wil lente, volgens mij begint die morgen, niet?

In afwachting maakte ik van een bloesje dat ik dit weekend op de retrobeurs van de kringwinkel voor enkele euro's kocht, een lenterokje voor de Jongste.

Zo pakte ik het aan:

Ik knipte het bovenste deel (mouwen en kraag) eraf.

Tekende aan de hand van een bestaand rokjespatroon de kromming bovenaan en knipte dan de bovenkant "in model"

Maakte een stukje van de zijnaad los en stikte daar een rits in.

Trok een fronsdraad door de bovenkant

Knipte een tailleband (ongeveer 10 cm breed) op maat van de taille - met een paar centimeter extra, stikte daar een lichtblauw paspelbandje tegen

en naaide vervolgens tailleband aan het rokje, een knoopsgat erin en een knoopje eraan, en ... af!

Het is nog lang genoeg zoals je ziet, maar dat mag ook wel, als ze met zo'n rotvaart blijft groeien is het binnen een paar maanden te klein

Oslo

Een half dagje en 2 avonden had ik de voorbije 5 dagen vrij, de rest van de tijd werd er naarstig gewerkt aan de internationale projecten. Als je die vrije uurtjes dan in Oslo kan doorbrengen hoor je mij niet klagen...

indrukwekkende originele vikingschepen

Vikingskiphuset Bygdøy

Adembenemende sculpturen in het beeldenpark

Frognerpark - Vigelandsparken

veel architecturaal genot op, rond en in het

Opera House

avondwandeling, culinaire hoogstandjes

en gezellige avondlijke uren in de buurt

Aker Brygge - Tjuvholmen

Meer concrete tips voor een reis naar Oslo bewaar ik voor jullie hier! En de echte herinneringen daar.

3 Jasjes

Anderhalf jaar al zwerven ze "naakt" door de schoolgangen, ze gaan regelmatig zelfs  in hun blootje op reis, naar Nederland, Duitsland, of vorige maand nog naar Tenerife.

Telkens als ik hen zag dacht ik weer: "dat is toch maar niks zo". De I-pads die de school aankocht voor de internationale projecten verdienen toch echt wel een hoes, zodat ze beschermd zijn in al die tienerrugzakken en koffers.

 

Nu ze vandaag weer in koffers verdwijnen richting Noorwegen, hebben ze eindelijk hun beloofde warme jasje. 1 2 3, 3 kleurtjes, 3 cijfertjes zodat we netjes kunnen noteren wie welke i-pad heeft uitgeleend.

Lap jeansstof: rommelmarkt

ritsen: veritas

voering met bolletjes: restjes van vorige naai-projecten

flockfolie: restjes

Tutorial: Stof voor durf-het-zelvers

Kabouterkes

Vorige zondag trokken we met de hele familie naar het bos, op zoek naar kabouters, want die lopen daar echt rond op die berg! We hadden wat te vieren, want de jongste kabouter van de familie werd al 4. We luisterden naar een héél gekke mijnheer die vertelde hoe het kwam dat daar kabouterkes rondlopen. Stilletjes stalen we rode kaboutermutsen van de mutsenverkoopster Lisa, losten kaboutersommen op in de kabouterschool. 

We luisterden niet naar de leugens van kabouter Fientje en klommen om ter eerst tot in de wortels van de bomen, want die groeien daar ondersteboven. We hielden vooral onze mutsen flink vast om toch maar niet in een kabouter te veranderen en vulden onze buiken paddenstoelentaartjes en kabouterlimonade. 

(cakejes homemade by de mama van de jarige kabouter)

De meest interessante kabouterles die ik leerde was deze: als je een grote cirkel op de grond tekent voor je huis en daar dan geld in strooit komen de kabouters je helpen met je werk. Sindsdien teken ik elke dag een cirkel op de grond, gooi ik er wat kleingeld in en wacht ik vol ongeduld... tevergeefs voorlopig.

De jarige kabouter had me met de meest schattige blik, (onweerstaanbaar voor haar meter) gevraagd of ik voor haar ook zo'n kapje wou maken zoals dat van haar zus en de Jongste, een rood moest het zijn, daar was ze rotsvast van overtuigd. Dankzij een spoedbestelling blauwe bolletjes van Koekepeertje was het kapje op de valreep klaar!