Eenzaam sokje wordt...

Omdat ik niet zo'n georganiseerde huisvrouw ben, heb ik er een hele doos vol van: eenzame sokjes. Ik kreeg al massa's tips van perfecte huisvrouwen die een paar op een ingenieuze manier vasthechten voor ze die in hun wasmachine deponeren, anderen stoppen alleen maar paren in hun wasmachine of laten hun kinderen zelf hun sokken aan elkaar vasthechten voor ze die in de wasmand gooien (!!! hoe ze dat voor elkaar krijgen is me helemaal een raadsel???). Hier niet dus, ik prop gewoon alles in de machine en in 1 machine zitten massa's eenzame sokjes, die dan op hun vriendje moeten wachten tot er nog eens een andere wasmachine gedraaid is. Sommigen moeten wel heel lang wachten in de eenzame-sokken-doos, want hun eega is voor een tijdje ondergedoken in een dekbedovertrek of achter een kast verdwenen. 1 keer per week is het eenzame-sokken-bureau geopend en helpen de kinderen me om terug koppeltjes te vormen. Er zijn echter sokjes die voor altijd eenzaam blijven, want hun wederhelft is om 1 of andere mysterieuze manier spoorloos verdwenen. De "Cel Vermiste Sokken" onderneemt af en toe hier in huis wel eens een zoektocht, maar er zijn er die nooit opduiken. Wat doe je dan met al die eenzame sokjes? Ik vind ze eigenlijk wel zielig en krijg het niet over mijn hart om ze zomaar weg te gooien. Je aan die eenzame sokken ergeren en erover klagen heeft geen zin, alhoewel ik dat 1 keertje voor deze klaagmuur van Stef Kreymborg toch wel eens wil doen. Ik heb me voorgenomen om voor die eenzame sokjes een nieuwe bestemming te vinden.

Dit is het eerste vrolijke exemplaar dat een tweede leven begint. Het is een voetsokje (uit de Hema) van mijn jongste dochter en voor 1 keer is de andere eens niet zoek geraakt tijdens het wasproces, nee deze verloor zijn wederhelft op het schoolfeest in de zandbak (dat is ondertussen een jaar geleden, ik ben er redelijk zeker van dat die niet meer opduikt). Dochterlief vindt het niet zo'n probleem want zij trekt net zo vrolijk twee verschillende sokken aan. Toch ligt dit sokje nu al weer een tijdje in de doos.

Omdat mijn nieuwe gsm nog geen hoesje had, koppelde ik het sokje aan mijn gsm. Eerst wilde ik van het sokje een heus gsmhoesje naaien maar ik ben in een luie bui. Het sokje kan bovendien zo al prima gesloten worden, dus extra werk voor een sluiting is niet nodig. Beetje pimpen met restjes stof en vliesofix en mijn nieuw gsmhoesje is geboren.

Eenzaam sokje wordt.... baboesjka-gsm-tasje.