Badmuts niet vergeten?

maandag 18 februari 2013

"Badmuts", één van die vele woorden op mijn inpaklijst. Juist ja, ik mag de badmutsen niet vergeten, ik moet ze elke keer weer uitgraven, vanonder een stapel sjaaltjes, een kleerborstel en een kapotte verrekijker vandaan. 





Niemand hier in huis die zo'n badmuts nog op zijn hoofd wil zetten, zonder dat er een pistool tegen zijn hoofd gehouden wordt. Maar toch, elke keer neem ik ze weer mee, elke keer voor het geval we toch ergens in een buitenlands zwembad belanden waar badmutsen nog verplicht zijn. Elke keer weer belanden ze na de reis ongebruikt terug in de schuif om weer ingegraven te worden onder andere spullen.



Tijd dus om de mutsen een andere bestemming te geven. Pension für Produkte, een Duits Design-merk bedacht een badmuts-toilettas. Een prima "nieuw leven" voor mijn badmutsen leek me. Dus stikte ik ritsen in de mutsen. Veiligheidshalve begon ik met de dunne mutsen om te oefenen. Voor het echte werk, de plastic muts, plofte ik een ledernaald in mijn machine. Het lukte beter dan verwacht om de rits erin te stikken. Al was het op het einde was een gefoefel om alles netjes op zijn plaats te krijgen. Jammer dat ik deze handleiding pas ontdekte na mijn ge-experimenteer.



Deze week trek ik met mijn badmuts maar eens terug richting zwembad om mijn oude voornemen nieuw leven in te blazen en die extra vakantiekilo's te lijf te gaan.

Tiroler Gröstl

zondag 17 februari 2013



De batterijen terug vol, alle stress weg en 2 volle kilo's erbij na een weekje vakantie op de boerderij en sporten bovenop de Tiroolse bergen. Om dat vakantiegevoel toch nog wat langer vast te houden, hebben we ook hier thuis nog enkele "Tiroolse dagen".  We zitten volop in de ontkenningsfase en doen gewoon alsof we nog ginder zijn. Vandaag op het menu: Tiroler Gröstl.  Echte boerenkost, oorsponkelijk gemaakt met alle overschotten van het vlees van de vorige dag. Aangezien er hier met die vleeseters in huis quasi nooit vlees overblijft, maak ik de Gröstl met spekblokjes én een vegetarische variant voor mezelf.


Dit heb je nodig:

+/- 1 kg aardappelen
400 gr gerookt spek
1,5 ui
boter 
komijn
oregano of marjolein
bieslook
peterselie

Zo maak je het:


Was de aardappelen in de schil en schrob ze schoon met een borsteltje, verwijder eventueel de zachte vlekken of ogen met een keukenmes. Kook de aardappelen gaar  (maar niet té gaar, je moet ze nog in schijfjes kunnen snijden) in een kookpot met water. Laat de aardappelen schrikken in koud water en laat ze afkoelen.
Snij de ui in blokjes en laat ze glazig worden in een klontje boter. De Oostenrijkse boerenvrouw gebruikt hier smout of reuzel voor, maar dat heb ik nu niet direct in mijn kast liggen. Voeg de spekblokjes toe en bak alles samen terwijl je regelmatig alles omroert. Als de spekjes ook gebakken zijn doe alles uit de pan en bewaar op een groot bod. 
Snij de aardappelen met de schil in schijfjes en doe ze in een pan met een klontje boter. Bak de aardappelen en kruid  goed met peper en zout. Ik bak de aardappelen niet allemaal tegelijk maar in 2 of 3 "shiften". 
Doe de aardappelen en de spekjes met ui allemaal samen in een pan, kruid goed met komijn en oregano. Roer alles nog goed door elkaar en laat nog even bakken.
Bak in een andere pan spiegeleieren.
Serveer de Gröstl op een bord met een spiegelei erbovenop of ernaast en garneer met gesnipperde bieslook en peterselie.

Vegetarische Gröstl
Voor de vegetarische Gröstl ging ik op dezelfde manier te werk maar liet ik het spek weg en voegde ik extra groenten erbij, in plaats van gewone boter gebruikte ik kruidenboter.
Laat de ui in boter glazig worden en voeg er in plakjes gesneden wortelen en stukjes prei bij.  Laat alles goed aanstoven. Je kan er nu ook gerookte tofu aan toe voegen, zonder tofu kan ook. Nadat alles gebakken is, voeg je de gebakken aardappelen er weer bij en leg je er het spiegelei bovenop.

Tips:

  • Bak gehalveerde kerstomaatjes of kleine stukjes rode paprika mee, dat is ook lekker en geeft de boel wat meer kleur.
  • Gröstl is het ideale gerecht om overschotjes weg te werken. Heb je dus nog overschotjes van aardappelen van gisteren, of een eindje worst, een kotteletje, een stukje gebraad in je ijskast? In stukken snijden en mee in de pan met die handel.
  • Als je niet zo houdt van aardappelen in de schil, kan je de aardappelen ook pellen nadat je ze gekookt hebt en nadat ze afgekoeld zijn.
  • Een vegetarische variant met champignons en paddenstoelen kan ook.




En als digestiefke, maar ook wel een beetje om even te vergeten dat morgen het hele circus weer begint neem ik een slokje van het cadeautje dat ik van die lieve Maria uit Oostenrijk meekreeg,
Prost!

Het is maar één keer carnaval..

vrijdag 8 februari 2013

Na dit jaar nog maar één keer carnaval op school voor de Jongste, op de middelbare school van de Dochter en Zoon is het voorlopig even gedaan met verkleedpartijen. De Jongste twijfelde wekenlang, we zochten samen inspiratie o.a. hier, maar ze veranderde wel 20 keer van gedacht. Woensdag besliste ze dan eindelijk én dook ze in de verkleedkoffer én de juwelenkistjes ....





én hup, weg is ze, mijn bonte Jongste,
ik wens jullie een zot Carnaval toe!

De pyjama-tales

donderdag 7 februari 2013

Inzake pyjama's ben ik niet zo ambitieus: meestal ben ik content met een oversized T-shirt of hemd voor in de winter. De laatste echte pyjama die ik had, moet dateren uit de jaren tachtig, toen die pyjamabroekpakken in de mode waren. Ken je ze nog, die jumpsuits? Ze zaten lekker en zorgden voor een instant pinguïn-gevoel, niet alleen omdat ze uit 1 stuk waren en soms zelfs "voetjes" hadden, maar  vooral ook door de koude rillingen die je kreeg als je tijdens de nachtelijke plas met je bloot bovenlijf op de pot zat.


Een pyjama, ik heb dat eigenlijk nooit gemist.  Tot 2 weken geleden mijn activiteiten zich een volledige week lang noodgedwongen beperkten tot slapen en hangen, nu eens in mijn bed, dan weer in de zetel. Toen ik daar zo onder mijn dekentje lag besloot ik dat ik een pyjamabroek wilde, een warme. Heel eventjes twijfelde ik nog over een roze exemplaar aan een spotprijs tijdens de laatste soldenweek. Maar roos is mijn kleur niet en ik besloot om er zelf één te maken.


Ik had nog ergens  flanellen hoeslakens uit de kringwinkel, één met bloemekes en één met ruiten en gisteren ook eindelijk nog eens een beetje tijd, dus flanste ik de broek in elkaar. Flansen is het goede woord, schoon afgewerkt kan je het ding niet noemen, de bloemekes kwamen vooraan, de ruiten vanachter en de tricot-bolletjes uit de schatkamer van mijn moeder erbovenop. Eum, de broek is nogal ... "grappig"... kreeg ik als compliment van mijn huisgenoten. Aanvankelijk was ze ook veel te groot dus er moest nog wat gefoefeld worden om het een beetje rond mijn lijf te laten passen, wat in zekere zin wel lukte. Ze past als gegoten maar ik lijk wel 10 kilo bijgekomen in die broek. Toen ik net thuiskwam was het eerste wat ik deed mijn nieuwe pyjamabroek terug aantrekken: lekker dat dat zit jong!



flanellen hoeslaken met ruiten: kringwinkel, 
flanellen bloemetjes: overschot uit een grabbelbak
Pyjamabroek tutorial: By Miekk en Living Well, Spending Less