Volg je hart

dinsdag 31 december 2013


Volg je hart in 2014! 
Hopelijk brengt het jou op bijzondere plekken,
waar je volop kan genieten samen met lieve mensen.
Dat is mijn nieuwjaarswens voor jou.

Familie en vrienden kregen een hart in hun brievenbus, omdat echte kaartjes en vooral zelfgemaakte toch altijd nog leuker zijn dan virtuele wensen.


Ik vond de oude atlassen in een doos met "gratis" erop op een rommelmarkt, 2 stuks, net dezelfde als mijn oude schoolatlas. Een half jaar lagen ze te wachten in mijn papierkast tot ik het idee kreeg voor deze nieuwjaarskaartjes. Een stukje Thailand voor broer die naar een grote reis uitkijkt, Galicië voor de Jongste die al popelt om met haar schoolvriendjes op avontuur te vertrekken en Indië voor de Noorse vriendin die daar haar hart verloor. Maar de meeste vrienden kregen een willekeurig kaartje, want uiteindelijk is de plek nog het minst belangrijk.


Ze zijn erg simpel te maken: je knipt harten uit stevig papier, lijmt er een stukje kaart uit een oude schoolatlas op en je knipt daarna het hart mooi uit. Knip er een gaatje in (ik gebruikte hiervoor een ledergaatjestang omdat mijn perforator niet ver genoeg over het hart kwam) en knoop er een koordje of lintje aan. Je kan zulke kaartjes in allerlei vormen maken: een ster, een driehoek, een boom, een label... Ook oude kinderboeken, woordenboeken of encyclopedieën leveren  originele kaartjes op.

Gelukkig Nieuwjaar!
Lies, Lief, Zoon, Dochter en Jongste x

Beanie

woensdag 25 december 2013


Wij noemden het vroeger gewoon een muts en zetten het vanaf een bepaalde leeftijd voor geen geld ter wereld op ons hoofd, tenzij op de skipiste in de meest gekke vormen. Nu heet het "beanie" en  is het een "musthave". Dochter wilde graag zo'n beanie en als zij eindelijk nog eens iets zelfgemaakt wil, mag ik niet treuzelen, want trends en puberkuren vliegen ook zo weer voorbij. Dus haalde ik deze middag de haakpennen boven en 2 uurtjes later had dochter een nieuwe muts, eum pardon, beanie.


Hopelijk genoten jullie net als wij van de kerstdagen en
 ik wens jullie graag nog wat extra kerstwarmte!

Wol : Veritas


Uitstel

maandag 23 december 2013

Uitstelgedrag is mij niet vreemd, maar voor één keer klopt het spreekwoord "van uitstel komt afstel" eens niet. Zoon wachtte al lang genoeg op zijn winterdeken. En omdat ik het risico wilde vermijden dat hij alweer jarig is of dat de winter voorbij is voor hij onder zijn dikke deken kan kruipen,  werkte ik toch maar eerst dit project af. Zo krijgt hij tegen kerst nog een heel laat verjaardagscadeau.


De geweldige geruite stof vond ik in de kringwinkel. Uit een restje stikte ik nog een GeorgeZij heeft overschot van gelijk. Die George vraagt om bandwerk. En ik denk dat ook de ruitenstof tot de allerlaatste vezel opgebruikt zal worden, dit was ongetwijfeld mijn favoriete stof dit najaar.


Tutorial deken: Emma en Mona
Tutorial George The Puppy: Junior Magazine

De kerstkapstok

maandag 16 december 2013

Een uitdaging met veel "slingers en ballen" en wel door de Sanseveria, dat konden we niet aan ons voorbij laten gaan, dus verscheen er dit jaar ook hier een "maakboom".  Voor het eerst, want wij sleuren normaal gezien een ferme boom mét kluit in onze living die we daarna terug in onze tuin planten voor het jaar nadien. Met wisselend succes trouwens - Lees:  er heeft nog maar 1 kerstboom het gehaald tot aan het volgend kerstfeest. Laat dat nu toevallig deze kerst zijn. De overlevende heeft geluk en mag gewoon blijven staan daar achter in de tuin.


Dit jaar werd er gebrainstormd en "pinspiratie" gezocht voor de "maakboom". De eerste versie is uiterst origineel: van snoeihout uit onze tuin, hier ook wel "de wissen" genoemd, vlocht Lief dit jaar eens geen hekwerk maar een heuse kerstboom. Hij lijkt zelfs op een kerstboom, op één waarvan de naalden zijn afgevallen, maar toch. Origineel dat wel, maar om een plekje te veroveren in de living vonden we hem toch wel wat te "schraal". Hij werd dus tot buitenboom gebombardeerd, met vogelvoer erin is "de schrale" zelfs functioneel overdag, 's avonds als de lichtjes branden zorgt hij voor de juiste sfeer.


Er moest dus een tweede versie komen, één voor binnen. Minder origineel, want vlot geïnspireerd op een boom die we op pinterest zagen voorbijvliegen (de Deense "Filigrantrae" zo blijkt). Het Lief knutselde met bezemstelen en stokken deze imitatie in elkaar. Ik vind hem echt stijlvol, maar daar zit mijn voorliefde voor "scandinavisch" vast voor iets tussen: blank hout en strakke vorm is al wat ik nodig heb om mij in het Hoge Noorden te wanen.



De Jeugd hier in huis deelt mijn mening duidelijk niet:

Zoon toen hij binnenkwam: "Oh en dat is de .... eum, kerstboom? ... mmm... origineel" met de intonatie waarop een ander "trekt op niks" uitspreekt.

Jongste: "Waarom kunnen wij niet een gewone boom in huis zetten, net als anders, net als "normale" mensen ?"
Ik: "dan kunnen die bomen buiten blijven staan, daar horen ze toch?"
Dochter: "Oh ja, en kapstokken horen in de gang...."

Zoon: "wat ik me afvraag is hoeveel bomen er gesneuveld zijn voor die bezemstelen?"

Of een beetje later als antwoord op de vraag van vrienden: en hebben jullie al een kerstboom gezet?
"*schouderophalend* nee wij hebben geen kerstboom maar een kerstkapstok." gevolgd door een smalend gelach.


En dan heb ik het nog niet over alle suggesties die ze deden om mijn "kapstok" - "kerstboom" verbeter ik - toch nog op een "boom" te laten lijken. Ik heb nog net kunnen verhinderen dat ze elke stok vol met groene sparretakken hingen. Om de kerk toch in het midden te houden en de gemoederen te bedaren sleepte ik dan toch maar wat "kerstgroen" in huis, waar zij zich rondscharen om hun kerstgevoel aan te wakkeren. Terwijl ik ondertussen wegdroom bij onze scandinavische boom en me luidop afvraag  "wie is er hier conservatief?"


Ach ja, u mag dit bord in de gaten houden en uw stem uitbrengen als onze boom er verschijnt. Waarvoor dank!! Hoewel ik vrees dat we geen schijn van kans meer maken tegen deze kanjer.

Adventskalender chez moi

zondag 1 december 2013


Ik zag deze hier, maar had precies niet zo'n zin om kartonnen dozen te verknippen: wegens te lui. Toen zag ik deze, maar ik besloot Lief voor één keertje met rust te laten en hem verder te laten timmeren aan Zoons kleerkast. Dus eindigde ik daar waar ik dan meestal beland: tussen mijn rommel. 


Daar kwam nog een oude letterbak tegen. Netjes opgeschuurd en met een likje witte verf, dat al wel, maar hij lag nog steeds te bestoffen en raakte nooit de garage uit. Tot nu dus, afstoffen, papier met washitape en sterren met nummers beplakken, vakjes vullen en dan het blad erover kleven.


Net op tijd klaar om het eerste vakje leeg te plunderen. Maar vertel eens, hoe zit dat bij jullie? Hebben jullie ook wel eens onafgewerkte projecten die uiteindelijk halverwege toch nog van bestemming veranderen?


Ach ja, Jongste verraste me vandaag ook met een zelfgeknutselde adventskalender. Verrassing nummer 1: een levensles die ze me zelf elke dag voorleeft. En nu dit alvast achter de rug is kunnen we beginnen denken aan "den boom".

Inspiratie adventskalender: Mme Zsazsa en naai-s
Inpakpapier en tape: Hema
letterbak: restant uit mijn kindertijd - getimmerd door "Mil"

Heidi recykleert

woensdag 27 november 2013


Zij die me kennen weten dat ik een zwak heb voor spullen met een hoog "Heidi-in-Tirol" gehalte. Een hang naar edelweiss, kaasfondue, ruwhouten banken, knapperende haardvuren, te grote grijze pantoffels in de berghut en oergezellige avonden met glühwein in stenen bekers. Een innerlijke kreet die sterker wordt als de winter nadert. De wortels daarvan liggen in mijn kindertijd en jeugdjaren, toen ik in Zwitserland een tweede thuis vond. Boomie trommelde me weer op voor haar recykleer-14-daagse en omdat die dit jaar vlak voor het de winter valt, luisterde ik naar mijn Tiroler Echo.


Op mijn recykleertafel belandde deze vest. Ooit een lievelingsbasisstuk, want effen grijs, dus overal mee te combineren én bovendien lekker warm. Aan de binnenkant zit een zacht "pelske". Het soort trui dat je snel even bij "aanschiet". Ik bespaar u het gesakker toen ik op een dag het lievelingsstuk in vormeloze toestand in de wasmachine aantrof, maar ik kan het u verzekeren: de tranen stonden me in de ogen. Weggooien was geen optie, dit kledingstuk was voorbestemd om een tweede leven te leiden. Ooit hield de zachte fleece mijn rug warm, nu mijn voeten.



Ik leg u even uit hoe u ook zulke pantoffels maakt : 

1. Zoek een warme trui of fleecevest die je om één of andere reden niet meer kan dragen.


2. Maak het patroon en knip uit. Zet je voet op een blad papier en teken een ovale vorm rond je voet, zodat je overal nog flink wat plaats over hebt, knip uit.  Dit wordt je zool en moet je dus 2 keer uit je stof knippen.  Let er op dat je de stof altijd zo knipt zodat het in de breedte rekt. Voor de schacht van je pantoffel neem je de helft van je patroon en verleng je dat patroon, zo lang mogelijk, dat hangt af van je kledingstuk. Je tekent de boog van je zool aan de ene kant en gewoon een rechte lijn aan de andere kant.  Je hebt dat 2 keer nodig voor de voorkant van je sok die over je wreef loopt. Dit moeten de langste stukken zijn. En  dan nog 2 keer voor de achterkant, voor het stuk aan de hiel en je kuit. Puzzel en knip dat alles uit je kledingstuk. Nu heb je in het totaal 6 stukken. 2 keer zool / 2 keer voorkant = het langst / 2 keer achterkant. Zoals hier op de foto, maar alles twee keer.


3. Speld daarna één van de kuitflappen aan de zool. De rechterkant op de rechterkant, de bogen tegen elkaar. Stik het gebogen gedeelte aan elkaar, dit wordt de hiel.


4. Leg nu de halve schoen open, door de kuitflap open te plooien. Op de andere boog van de zool en op de kuitflap leg je nu het andere - langste deel. Speld dat deel vast op de zool en op de opengeslagen kuitflap, rechts tegen rechts. Dit wordt de flap die over de wreef van je voet en je scheenbeen zal komen.


5. Knip de kuitflap en scheenbeenflap bovenaan even lang af en stik. Stik eerst de zool aan de scheenbeenflap. Begin te stikken aan het kruispunt - laat je stiksel ongeveer aansluiten aan het einde van het stiksel van de hiel. Stik aan elkaar, van het ene kruispunt tot aan het andere, hecht goed bij begin en einde. Stik daarna van aan de kruising de scheenbeenflap en kuitflap aan elkaar, hecht goed bij begin en einde en probeer ook nu de stiksels goed op elkaar te laten aansluiten.


6. Geef kleine knipjes in de rondigen, maar zorg ervoor dat je niet in het stiksel knipt. Keer en pas je pantoffel. Nu kan je eventueel nog kijken en aanduiden waar je nog aanpassingen wil.


Ik deed er nog een klein stukje bij mijn kleine tenen af, zodat ik een linker- en rechtersok heb. Ook als je sokken te groot blijken te zijn, kan je dat nu nog aanpassen. Markeer met speldjes waar je aanpassingen wil. Keer terug binnenstebuiten en stik, daarna kan je de overtollige naden nog bijknippen. Ik stikte er bovenaan nog een lintje rond voor de Tiroler Touch. 


Nu is de andere pantoffel aan de beurt volgens hetzelfde stappenplan. Je koude voeten zullen je dankbaar zijn. Mijn Lief is alvast content dat mijn voeten 's avonds niet langer in ijsklompen veranderen.


Ik gebruikte rode stikzijde en een overlocksteek van mijn naaimachine. Zo komen de naden een beetje open te staan en komt de rode draad piepen, een grappig effect vind ik.


Maar er is nog. Met de restjes naaide ik voor een collega die wat extra troost kan gebruiken dit warme hartje. Het is gevuld met kersenpitten om de kilte te verdrijven op koude winteravonden Nu rest me nog de kap, de rits en de zakken, maar die zullen vast nog wel eens van pas komen.


grijze stof: vest, gerecykleerd
Tiroler lint en bloemenapplicatie:  rommelmarkt
lichtblauwe ruitjes:  uit mijn restjesbak

Hier en bij Recykleren vind je meer ideeën om nog iets van je oude truien te maken! En nu we toch in de stemming zijn een streepje muziek, speciaal voor Boomie!


Kleer?

zaterdag 16 november 2013


En al "kleer"? "Kleer" voor de volgende 14 dagen? Morgen is het namelijk zover, dan geeft Boomie het startschot van 2 recykleer-weken. Ik naaide als opwarming een tas uit een lievelingsrokje van de Jongste, dat te klein geworden is. Te schoon om weg te gooien met die geborduurde bloemetjes. 


Jongstes voorwaarden: een draagriem die je langer en korter kan maken, een rits bovenaan, extra zakjes binnenin én er moet een boek inpassen. U vraagt, wij naaien, zo gaat dat hier tegenwoordig. Gedaan met de kleurige rokjes waar ik model en stof zorgvuldig voor uitkies, ik heb alleen nog eigenwijs pubergeweld in huis. 


Plezant aan zo'n jeansbroektas zijn de extra zakken aan de buitenkant waar je helemaal niks voor hoeft te doen. Binnenin is de tas gevoerd en heeft ze een ritszakje en gsm-zakje. Eigenlijk had ik nog een rondje moeten topstichen om alles op zijn plaats te houden. Het machien weigerde echter om door al die lagen door te stikken. Dus liet ik het maar zo en nu springt de voering er bovenaan uit. "Niet erg" verzekert Jongste me "zo lijkt het precies of er een vrolijke onderbroek komt piepen" Het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk.


Ik grabbelde voor dit project bij elkaar: 
een pijp van een oude jeansbroek van mij - voor de draagriem.
een oude riem die te klein was voor Jongste - voor de ringen aan de riem.
restjes stof voor de voering
2 ritsen uit de ritsenbak van de kringwinkel 
het rokje met geborduurde bloemen, uiteraard!

Reminder

maandag 4 november 2013


Het weekje  vakantie is achter de (nog wat pijnlijke) rug. Tijdens die week heb ik heel wat ergernissen van mijn (nog verkrampte) schouders geschud. Een heerlijke uitstap met Dochterlief, waarover ik jullie later meer vertel, zorgde er mee voor dat mijn batterijen enigszins terug volgelopen zijn. Vorige week vond ik eindelijk energie en tijd om een oud voetenbankje onder handen te nemen. Het nieuwe blauwe bankje is een reminder dat ik ook tijdens de drukke schoolweken eens wat vaker tijd voor mezelf moet nemen.
Ondertussen warm ik me op voor 14 dagen recykleren. Doen jullie ook weer mee?


bankje: - oorspronkelijk helemaal bruin - Kringwinkel
stof: tweedehands - marktplaats

Zomerdromen

vrijdag 1 november 2013

Ondertussen werd het herfst. Net als het voetpad dat bedekt raakt onder herfstbladeren was het ook in mijn hoofd de voorbije weken chaos, een wirwar van onverwerkte gevoelens, onafgewerkte plannen en taken, rommelige projecten en wilde ideeën waar ik helemaal in verstrikt raakte. Hoog tijd om te rusten, tijd te zoeken voor mezelf, lange gesprekken te voeren met vriendinnen, te wandelen, terug te gaan sporten. Zo kan ik hopelijk alle rommel in mijn hoofd opruimen en het kwik van mijn energiethermometer terug de hoogte injagen.


Tijdens de zonnige maar drukke herfstdagen voerden mijn gedachten me af en toe terug naar de zalig rustige zomer. Naar zon, zee, lange strandwandelingen of trektochten door bos en veld. Na zo’n lange trektocht puilen jas- en broekzakken uit met schelpjes, stenen, drijfhout, takjes en veren. Zomerschatten die gekoesterd worden tijdens de eerste weken. Daarna belanden ze in een doos in een vergeten hoekje. Daar vond ik ze enkele weken geleden terug in een verwoede opruimpoging. Ik duwde de doos nog eens onder Zoons neus, die er zijn grootste schatten uitviste om in zijn kabinet uit te stallen. Met de overschot ging ik aan de slag om een zomerdromenvanger te maken om die mooie zomerdromen een plekje te geven. 



Haal samen met je kinderen de leukste vakantieherinneringen op terwijl jullie deze dromenvanger in elkaar knutselen.

Dit heb je nodig:
1 draadkapstok
verschillende soorten touw
linten
gehaakt omalapje
restjes stof of wol
zomerschatten: schelpjes, stenen, takjes, drijfhout, veren
kralen die je nog ergens hebt liggen.

Zo maak je het:
Buig de kapstok in een cirkel. Wikkel daarna rond de kapstok lange repen stof of resten wol. Deze kan je bevestigen door de uiteinden met een druppeltje lijm vast te kleven. Span met touw het omalapje in het midden van de cirkel en bevestig daarna linten, gevlochten of geknoopte touwen met de zomerschatten aan de hanger. Versier zoals jij het mooi vindt in natuurlijke tinten of juist met felle kleurtjes. Gebruik voor dit project materiaal dat je in huis kan vinden. Je kan je fantasie de vrije loop laten gaan en zo je eigen dromenvanger in elkaar knutselen. Hang de dromenvanger boven je bed, ik wens je zoete zomerdromen!

Starring ...

dinsdag 24 september 2013













't Wordt een hele juffrouw, die Jongste, maar dat verkleedgen raakt ze nooit kwijt. Een indiaanse zomer in den hof met een frambozensnoepende westerngirl. 


Patroon tricot jurk: Ottobre 3/2012 - 34 Jungle Stripes
kleurige sterretjestricot : Stoff.be 
(hierachter beter bekend als Peter's Modestoffen
 waar ik normaal niks naar mijn goesting vind
maar laatst, hoogst uitzonderlijk, toch op dit vrolijke tricootje botste)

Herfst

zondag 15 september 2013


Regen die tegen de ramen tikt, dikke sokken aan je voeten, een spannend boek en een warm deken om onder te kruipen! 


Toen een vriendin en ik in de kringwinkel een supergrote lap geruite stof zagen liggen, wisten we meteen dat die voorbestemd was voor een herfstdeken voor de jongens. We deden fiftyfifty, we kochten de lap en ik stikte alvast een deken voor haar zoon.


Deel 1 is klaar, een gigantisch deken waar Daan samen met Suske en Wiske onder kan kruipen. Deel 2 wordt een laat verjaardagscadeau voor Zoon.

geruite Stof: Kringwinkel
biaislint: Veritas
fleece: een deken dat ongebruikt in mijn kast lag.



Viva bomma

donderdag 12 september 2013



Het is september en het is niet omdat Boomie het dit jaar te druk heeft met het vertroetelen van haar boeleke dat wij dan niet aan het recykleren slagen! In de vakantie liet ik me nog eens gaan in de uitverkoop van de Think Twice. Voor enkele eurootjes was een gigantisch bommakleed het mijne. Nu ja kleed? Het woord "tent" dekt eigenlijk meer de lading, het moet een struise madam geweest zijn, die bomma. Maar, wat de recyklerende medemens onder ons al lang weet is: hoe groter het kledingstuk in kwestie hoe interessanter - lees: makkelijker om te recykleren.


Ik vond die foute bladerenprint wel wat hebben, maar  voor een volledig kleed vond ik het er dan weer nèt over. Bij het aanhoren van dit soort hersenspinsels kunnen Lief en Kroost enkel nog met hun ogen draaien en diep zuchten, de bijhorende commentaar bespaar ik u. Soit, het werd dus (nog maar eens) een rokje. Curieus hoe de tent eruitzag? 


Ok, bij nader inzien snap ik het ge-roloog bij het aanschouwen van het origineel wel.


Nieuwe start

woensdag 4 september 2013



Ondertussen staat hier alles weer in het teken van het nieuwe schooljaar: namenlijsten bestuderen, combineren met de juiste gezichten en proberen te onthouden, samen met collega's nieuwe projecten uitwerken, maar vooral mezelf voornemen om alles netjes te organiseren en te ordenen dit schooljaar.




Een voornemen dat vermoedelijk al na een maand sneuvelt, ik ben nu nog steeds bezig het puin van vorig schooljaar weg te ruimen. Maar goed, daarbij hoort een nieuwe agenda en puntenboekje, netjes gekaft en voorlopig nog zonder ezelsoren.



Wat je niet ziet op de foto's is dat de hoes voor mijn agenda 2 cm te klein bleek te zijn, waarop ik maar besloot een stuk van mijn agenda te snijden. Had anders zonde geweest van de hoes, niet?

Tutorial: uit Zo geknipt van Sanne en Riet.
Stof: de zolder van mijn moeder
Appel: Braderie de Lille.