De pyjama-tales

Inzake pyjama's ben ik niet zo ambitieus: meestal ben ik content met een oversized T-shirt of hemd voor in de winter. De laatste echte pyjama die ik had, moet dateren uit de jaren tachtig, toen die pyjamabroekpakken in de mode waren. Ken je ze nog, die jumpsuits? Ze zaten lekker en zorgden voor een instant pinguïn-gevoel, niet alleen omdat ze uit 1 stuk waren en soms zelfs "voetjes" hadden, maar  vooral ook door de koude rillingen die je kreeg als je tijdens de nachtelijke plas met je bloot bovenlijf op de pot zat.

Een pyjama, ik heb dat eigenlijk nooit gemist.  Tot 2 weken geleden mijn activiteiten zich een volledige week lang noodgedwongen beperkten tot slapen en hangen, nu eens in mijn bed, dan weer in de zetel. Toen ik daar zo onder mijn dekentje lag besloot ik dat ik een pyjamabroek wilde, een warme. Heel eventjes twijfelde ik nog over een roze exemplaar aan een spotprijs tijdens de laatste soldenweek. Maar roos is mijn kleur niet en ik besloot om er zelf één te maken.

Ik had nog ergens  flanellen hoeslakens uit de kringwinkel, één met bloemekes en één met ruiten en gisteren ook eindelijk nog eens een beetje tijd, dus flanste ik de broek in elkaar. Flansen is het goede woord, schoon afgewerkt kan je het ding niet noemen, de bloemekes kwamen vooraan, de ruiten vanachter en de tricot-bolletjes uit de schatkamer van mijn moeder erbovenop. Eum, de broek is nogal ... "grappig"... kreeg ik als compliment van mijn huisgenoten. Aanvankelijk was ze ook veel te groot dus er moest nog wat gefoefeld worden om het een beetje rond mijn lijf te laten passen, wat in zekere zin wel lukte. Ze past als gegoten maar ik lijk wel 10 kilo bijgekomen in die broek. Toen ik net thuiskwam was het eerste wat ik deed mijn nieuwe pyjamabroek terug aantrekken: lekker dat dat zit jong!

flanellen hoeslaken met ruiten: kringwinkel, 

flanellen bloemetjes: overschot uit een grabbelbak

Pyjamabroek tutorial: By Miekk en Living Well, Spending Less