Weet je waar ik deze zomer echt van genoten heb? Van de vele picknicks en kampvuurmomenten,  met de mensen die ik het liefst heb dicht bij mij. Gewoon naar buiten, wandelen, hangen, babbelen, een wijntje en wat lekkers binnen handbereik. Gisteren hadden we afgesproken met vrienden. Ik vulde wat bokalen pompoensoep en bakte een cake om mee te nemen. Omdat er dagelijks wel een courgette uit de moestuin komt, werd het een courgettecake. Een wat ongewone combinatie denk je? Ja, maar wel heel erg lekker. Ondertussen verdiep ik me al bijna een jaartje in de veganistische keuken. Dierlijke producten vervangen in gerechten begint vlotjes te lukken. Het moeilijkste blijven echter de baksels. Het lukt echt niet altijd om hetzelfde "fluffy" effect te krijgen als in gebak met eieren en ik ben niet altijd even content met het eindresultaat. Dus blijf ik schaven aan die receptjes.  Bij deze cake lukte het om een lekkere smaak en de juiste textuur te krijgen. Bovendien is hij gemakkelijk te maken,  ook niet onbelangrijk vind ik.

Dit heb je nodig: 

300 gram geraspte courgette

250 gram tarwemeel

100 gram suiker

2 eetlepels cacaopoeder

1 theelepel kaneel

1,5 theelepel natriumbicarbonaat 

150 ml. koolzaadolie (dat heeft een neutralere smaak dan olijfolie)

1 eetlepel chiazaadjes

een scheutje citroensap

een snuifje zout

ongeveer 50 ml. water
soyaboter en wat bloem voor je cakevorm

Zo maak je het:

Verwarm je oven voor op 180 graden. 

Rasp de courgette in een grote kom. Zeef het tarwemeel boven de kom en meng dat met de courgette. Voeg daarna alle andere ingrediënten toe, enkel het water nog niet. Meng met een houten lepel alles  en voeg beetje bij beetje water toe terwijl je roert. Doe dit tot je een homogeen deeg hebt. Vet je cakevorm goed in met soyaboter en bestuif de bodem en wanden goed met tarwemeel. Stort je deeg in de cakevorm en plaats hem in het midden van je oven. Bak de cake 40 minuten op 180 graden. Haal de cake pas uit de vorm als hij afgekoeld is.  Ik nam de cake in de vorm mee, dat is gemakkelijk om te transporteren. Ik legde er een snijplank op en nam een mes gewoon mee,  ontvormen en aansnijden kan je ook ter plaatse doen. Dat bespaart weer verpakkingsmateriaal. PS'ke voor K.: als je die kaneel maar niks vindt laat je dat gewoon weg ;-)

Strandwandelingen

"Schelpjes rapen én stenen!" was mijn antwoord steevast toen mijn vader me vroeg wat ik straks zou gaan doen, hand in hand liepen we richting het strand, ik keek uit naar mijn favoriete bezigheid. Urenlang zat ik op mijn hukken en zocht  ik de allermooiste glimmende schelpjes, of de witste stenen uit. De mooisten werden thuis zorgvuldig gewassen en koesterde ik in mijn schatkist. Van de rest maakte ik knutselwerkjes en juweeltjes. Jaren later liep ik als tiener op dat strand in een veel te groot wit T-shirt met zwarte opdruk : "No Time To Waste", een greenpeace-slogan was dat, als ik me juist herinner. Nadat ik in hun ledenblaadje een foto zag van een meeuw die aan een overdosis plastic stierf *, besloot ik naast schelpjes ook afval op te rapen en dat in de vuilbak te doen.  Tijdens de eerste romantische strandvakantie met het Lief keek hij vreemd op, maar kijk, na 24 jaar loopt hij nog steeds naast me, soms hoofdschuddend maar toch. Met Zoon in ons leven, leerden we pas wat het echte schattenjagen was. Zeldzame stenen, fossielen, skeletten, oude munten ..., er kwam zelfs een heuse metaaldetector aan te pas. Dat ding piepte vooral "te onpas", waardoor het snel op de hoogste garageplank belandde. Het schattenjagen in bos, veld en aan het strand ging onvermoeibaar verder. Thuis maakten we proper, zochten we op en determineerden we zorgvuldig wat we vonden. Met de meisjes kwamen we even terug in de juweeltjes- en schatkistfase.  Strandjutten of bosschattenjacht bleef een geliefde vakantiebezigheid en terwijl wij samen naar uitzonderlijke vondsten speurden, raapte ik tussendoor nog wat afval op. De strandwandelingen met de pubers verliepen lichtjes anders: zij raapten "coole dingen" terwijl ze rologend, met schaamrood op hun wangen 10 meter voor me uitliepen en deden of ze me niet kenden.  Zo snel laat ik me niet van mijn stuk brengen dus deed ik dapper verder.  In het begin van deze zomervakantie liepen dochter en ik babbelend of stilzwijgend naast elkaar tijdens één van onze lange boswandelingen in Zweden, af en toe bukte zij zich (en ik ook) om wat op te rapen en mee te nemen voor de volgende afvalbak.  Zij heeft in een mum van tijd innig een duurzame levensstijl omarmd en is de meest consequente zero-waster die ik ken.

Vorig weekend was ik met Lief op pad, de kinderen hebben ondertussen andere plannen, het is terug "wij tweetjes". We trokken naar de baai van de Somme, een prachtig natuurgebied in Picardië, waar we urenlang praatten, genoten, ontdekten en wandelden en ondertussen ... raapte ik nog wat afval op. Dat leverde in een mum van tijd een spectaculaire buit op: massa's rietjes, ballonnen, dopjes van flessen, pet-flessen, plastic bekertjes, eenzame schoenen, 2 vissersbakken!  (type curverbak), netten, nylon touwen, een pop... En ik heb niet eens veel moeite gedaan. 1 curverbak kunnen we hergebruiken, de vork uit de tweede wereldoorlog is voor Zoons rariteitenkabinet en de pop maak ik  schoon, ik broed nog op een plan om haar terug te bezorgen aan dat verdrietige kindje.  De rest belandde ondertussen waar het hoort: in de afvalbak.

Met strandafval of -vondsten kan je ook heerlijk knutselen of heuse kunstwerken maken, zoals ook Anke Paap  dat doet.  Hopelijk heb ik je met mijn verhaal niet enkel tot denken aangezet, maar ook tot actie. Tijdens de volgende strand- of boswandelingen 10 minuutjes afval rapen. Als we dat nu eens allemaal doen?

* wie niet goed weet wat ik bedoel : Chris Jordan brengt het in beeld in "Midway, a message from the Gyre"

Ik ben alvast nieuwsgierig naar wat je vindt:  #strandschoonmaak - #bosschoonmaak.

Meer lezen en bekijken:
Chris Jordan - Midway

De Redactie : "Tegen 2050 meer plastic in de oceaan dan vis"

CNN: Midway, a plastic island

Plastic Oceans - Film

• Tips voor een reisje naar de Baie de Somme: Pinterest - Baie de Somme - (Aanvullingen zijn welkom!)
• Meer foto's van onze avonturen via Instagram 

Between the lines - Fair Wear Friday 14

Op een regenachtige dag in het begin van de grote vakantie kroop ik achter mijn naaimachine. Een vrolijk zomers T-shirt was nog wel welkom in mijn kleerkast. Ik dook in mijn stoffenstapel en vond een lapje tricot, dat ik lang geleden op "'t Metteke" vond. Net groot genoeg voor een Odette, een tof T-shirt dat snel in elkaar zit.  Vorige week lukte het eindelijk om foto's te maken. Zei ik al dat we het echt héél rustig aan doen deze zomer? 

Foto's: de Dochter

Locatie: Reading between the lines 

van het architectenduo Gijs van Vaerenbergh

ook bekend als het "doorkijkkerkje" in Borgloon

Patroon: Odette- La Maison Victor

Opmerking: het T-shirt valt erg ruim, een maatje kleiner had misschien nog beter geweest.

Stof: rommelmarkt.

Fairwearfridaygewijs is deze outfit helemaal OK. Het T-shirt is zelfgemaakt van een rommelmarktstofje. De jeans vond ik in de Kringwinkel, aan mijn voeten draag ik mijn favoriete all-stars, die ik lang geleden overnam van een kennis die de verkeerde maat kocht.

Zoetzure courgettes van Stanske

Het is courgettetijd, ik zit tot over mijn oren in de courgettes en ik ben vast niet de enige. Soep, brood, risotto, wok... ik draai ze zowat overal door dezer dagen. Of ik bewaar ze in een bokaaltje in de diepvries om ze later in het jaar in de spaghettisaus te doen. Een nog lekkerdere bewaarmethode zijn deze zoetzure courgettes van Stanske. Ooit in het pré-internettijdperk wisselden we recepten uit op papiertjes. Die recepten werden dan netjes in een kookschriftje overgeschreven.  Bij mij betekende dat  nogal vaak : tussen het schriftje geschoven om later eens over te schrijven. Mijn kookschrift puilt dan ook uit van de kleverige papiertjes, met daarop handgeschreven recepten. Dit recept om courgettes in te maken kreeg ik ooit via mijn moeder van Stanske en je maakt er de heerlijkste zoetzure courgettes mee die je ooit at!

Dit heb je nodig:

2 kg kleine courgettes, ongeschild

2 uien

60 gram zout

400 gram suiker

een halve liter azijn

1 theelepel selderijzout

2 theelepels mosterdzaad

1 theelepel komijn (of karwijzaad)

1/2 theelepel mosterdpoeder.

1 theelepel mosterdzaadjes.

Zo maak je het:

Was de courgettes. Snij de ongeschilde courgettes in plakjes. Snij de uien in kleine stukjes. Meng de courgettes met de ui en bestrooi alles met het zout. Dek dit af en laat alles 3 u rusten. Doe daarna alles in een vergiet, spoel alles goed af onder stromend water en laat de groenten uitlekken.

Breng de suiker, de azijn en alle kruiden aan de kook en laat 3 minuten doorkoken. Voeg daarna het uitgelekte mengsel van courgettes, ui en zout toe. Haal van het vuur, dek af en laat alles weer 2 u rusten.

Was ondertussen de bokaaltjes en deksels met heet water en een beetje natriumbicarbonaat, spoel ze daarna goed af en laat ze uitlekken op een schone handdoek. Warm de oven voor op 150° en zet de bokalen  en deksels een 10-tal minuten in de hete oven zodat ze steriel zijn. Trek ovenwanten aan en neem ze er voorzichtig uit.

Breng alles aan de kook en laat 5 minuten doorkoken. Doe alles kokend heet in de bokalen. zorg dat alle courgettes goed onderstaan en sluit meteen. Dek goed af met handdoeken en laat alles geleidelijk koud worden.