Principes

Wie op instagram volgt had het al door. Ik heb weer een nieuw project. Een paar maanden geleden kwam Bea Johnson, de zero-waste-koningin op bezoek in de lage landen. Ondertussen was in Vlaanderen de vierde "Dagen-Zonder-Vlees" volop aan de gang. Traditioneel het moment waarop ik een nieuw principe uitkies, dat ik in mijn leven wil integreren. In 2014 was dat "vegetarisch", een levensstijl waar de Jongste en ik sindsdien niet meer van afweken. Een jaar later maakte ik er werk van om meer biologische, fairtrade en lokale voedingsmiddelen op het menu te zetten, wat we tot de dag van vandaag nog steeds doen. Vorig jaar deden we een mini-veganistisch experiment. Op dat moment overwoog Dochter veganistisch te gaan eten en ondertussen is zij de die-hard veganista in huis.  Die interviews met Bea op dat moment, waren een teken aan de wand. Ik moet er toch maar eens voor gaan: voor de pittigste uitdaging van allemaal: afvalloos. Daar ben ik nog lang zoet mee. In de praktijk zal het eerder afvalarm heten, maar een mens met principes moet gaan voor de idealen, vind ik. 

Zij die hier al langer meelezen, zagen hoe ik met vallen en opstaan leerde naaien en besmet werd door de recykleermicrobe die zij over blogland uithoestte. Hoe ik samen met deze twee dames een eerlijke kleerkast in elkaar timmerde en Fair Wear Friday op jullie losliet. Hoe ik als een kleine kleuter steeds sta te gillen "Zelluf Doen!" en zo langzaamaan leer wat ik nog niet kon: breien met de pronte priemen, fotograferen bij Piet, tuinieren met de moestuinbijbel van Mme Zsazsa in de hand of 14 kilo afvallen met coach Lien schreeuwend aan de zijlijn.  Hoe we een ruilbib installeerden voor onze deur.  Met momenten lijkt het wel pure chaos op dit webstekje (welkom in mijn leven!). Standvastig bloggen over 1 bepaald thema zit er bij mij niet in, daarvoor moet je aan de deur van mijn blogburen aanbellen. Maar kijk: dit nieuwe project lijkt het één met het ander te verbinden en stilaan krijgt de "Villa" een duurzaam tintje. 

Supermarché

De eerste warme lentedag van het jaar. 28 graden geeft de thermometer in mijn auto aan. Ik ben onderweg om Jongste op school op te pikken en naar haar theaterlessen te brengen.   Ik beslis nog snel even een vieruurtje in de supermarkt te halen, zodat haar grommende maag zo meteen haar eigen koningsspeech niet overstemt. Als de supermarktdeuren voor mijn voeten wegschuiven besef ik, dat ik al maanden niet meer een gewone supermarkt binnengelopen ben.  Een bedwelmende geur van plastic nestelt zich in mijn neusgaten en kruipt in mijn poriën als ik langs de rekken met kleurige flesjes en pakjes mooi in het gelid wandel. Gek, het was me nooit eerder opgevallen dat er zo'n vreemde geur hangt in supermarkten. Terwijl ik bedenk wat ik hier in godsnaam nog kan kopen zonder mijn nieuwe principe te verloochenen, staar ik vol verbijstering naar de rijen koeken die individueel, per drie en nog eens per 12 verpakt zitten. Naar de schaaltjes met wafels in een zakje.  Op naar de afdeling groente en fruit dan maar. Een komkommer? Nope, die heeft een plastic jasje aan. De snoeptomaatjes in een emmertje vallen ook af. Bananen dan? Maar waarom zitten die bio- en fairtrade bananen in een plastic zak en de Chiquita's niet? Kan iemand mij daar een zinnig antwoord op geven? Ik laad wat appelen in het stoffen zakje dat ik uit mijn handtas vis. Bij de kassa neem ik 2 magnums uit de diepvries, ijsjes mét zilveren vestjes. In noodgevallen en bij bijna 30 graden zijn principes er om overtreden te worden.

Tip:  

Verzamel alle stoffen zakjes die je maar kan vinden, bewaar ze steeds als je er krijgt. Kies thuis een lade of een mand waarin je alle boodschappentassen en stoffen zakken in alle mogelijke maten verzamelt. Neem altijd een set stoffen zakjes mee als je de deur uitgaat. Zo kan je overal (bij de bakker, de supermarkt, op de markt, in de boerderijwinkel, de kruidenier....) zakjes weigeren en je eigen zakjes gebruiken. Handig zijn vooral de zakjes die je kan sluiten. 

Bij Kudzu, Klein Spook en in de verpakkingsloze winkels kan je zulke zakjes kopen.

Zakjes kan je niet genoeg hebben, ik maak ze meestal zelf. Enkele simpele ideeën en patronen:

• zakjes uit een oude kussensloop, keukenhanddoeken of restjes stof.
• draagtasje uit een oud topje: stik de onderkant dicht
• Zsazsazakjes 
• Knikkerzakjes zoals bij Miekk. Die kan je sluiten met een touwtje, een voering hoeft niet.
• Stroptasjes van Kelly.
• Herbruikbare boodschappentasjes zoals dat van Riet bijvoorbeeld.
• Die goeie ouwe boodschappentasjes van eloleo
• De Zuster legt uit hoe je herbruikbare groente - en fruitzakjes uit oude gordijnen stikt.