2 jaar... zo lang staat de joggingbroek voor het Lief al op mijn "to-sew"-lijst. Den duts! Hij vraagt al sinds Zoon deze broek kreeg of ik er ook zo één voor hem wil maken. Waarom het zo lang duurde? Misschien was het gewoon omdat hij - net zoals ik - nu zo'n 13 kilo minder weegt en een flinke kledingmaat of 2 gezakt is? Chance-ke dus eigenlijk, mijn getreuzel. Nu kon ik gewoon het patroontje dat ik destijds voor Zoon uittekende op de stof leggen, knippen, stikken en klaar. Dat scheelde een hoop werk!
Stof: jeansblauwe joggingstof van bij de Stoffenstraat
Patroon: Marvin - joggingbroek. La Maison Victor - editie maart -april 2015
Opmerking: Volgende keer de broekzakken dieper maken!
Amai, goed bezig jullie! En goed dat je wachtte eigenlijk, anders kon je nu gaan versmallen :)
BeantwoordenVerwijderenInderdaad! En dat is niet half zo leuk als iets nieuws maken!
VerwijderenAmai, goed bezig jullie zeg!
BeantwoordenVerwijderenEn toffe broek. Daar gaat hij veel plezier aan beleven, mijn gedacht!
Ik dacht al meteen, chance dat je die niet meteen maakte ;-) Keigoed gedaan zeg ! Wens hem maar een dikke proficiat ! (en voor jou ook, voor deze prachtige broek en voor al die weggesmolten kilo's !)
BeantwoordenVerwijderenwoow! boor de -13 kilo! Dat is een hele peuter kwijt zeg! En topbroek!
BeantwoordenVerwijderensuper leuke broek
BeantwoordenVerwijderenGood things come to those who wait... In dit geval klopt dat toch sé.
BeantwoordenVerwijderenIk weet dat het hier over de (overigens heel coole, ziet er zo comfortabel uit) broek gaat, maar -13 kilo? Amai vrouw, wat een prestatie! Chapeau voor jullie allebei!
BeantwoordenVerwijderen-13?! Waw! En ook waw voor de broek!
BeantwoordenVerwijderen