Ik geef toe, de naaimachine wordt in de winter wat verwaarloosd, maar ik heb wel al uren hakend in doorgebracht. Zetel voor het raam, een winters zonnetje op mijn gezicht en wol aan mijn voeten. Zo verschenen er niet alleen meer beanies zoals voorspeld, maar ook nog meer kussens in huis. Straks passen wij niet meer in de zetel mopperden lief en kroost, maar tegelijk nestelen ze er zich in met een goed boek. Een stapel kussens dat is gewoon stapels gezelligheid.  

Voor de bovenste twee kussens gebruikte ik restjes breiwol,

het onderste kussen is gemaakt van katoen.

Winter met een vleugje fluo

Er zijn zo van die trends waar ik toch aan moet wennen: de fluo-kleurtjes bijvoorbeeld.  Niks nieuws nochtans, ooit was ik een echte "eighties-chick" en bezondigde ik me uitgebreid aan fluo, broeken met overdreven prints, terwijl enkele jaren later zwart weer aan de orde was. Alles komt terug, ik vraag me af of dat ook geldt voor het moment dat ik overweeg of ik ook mijn haar zou "touperen".

Fluo dus, als detail vind ik dat wel wat hebben. Vorig jaar haakte ik deze sjaal met een fluoroze randje. Meteen daarna begon ik aan de tweede sjaal maar toen raakte de wol op. Uiteindelijk duurde het een jaar voor ik weer (bijna) de juiste kleur grijs tegenkwam en raakte de tweede grannysjaal met fluorand ook verder af. Ik ben al lang blij dat de fluotrend nog niet helemaal voorbij gewaaid is. Nu ben ik helemaal klaar voor die winterprik, die ons waarschijnlijk nog te wachten staat.

Wintermeisjes

2 lieve vriendinnen die in dezelfde week jarig zijn als ik. Samen met mannen en kroost trokken we op het einde van het jaar, net als vorig jaar op weekend om onze verjaardagen te vieren. Naar een plek waar we dagenlang tijd hadden om te babbelen met elkaar, te lachen, te wandelen, marginale feestjes te vieren, plezier te maken, kortom: quality-time van de bovenste plank. Eigenlijk gingen we geen cadeautjes voor elkaar kopen, dat spraken we vooraf af. Maar zelf gemaakt is niet gekocht hé, dus kregen die 2 toch een verrassing van mij.

Precies wat wintermeisjes nodig hebben:

een warm kussentje gevuld met kersenpitten

en een tasje, want dat kan je altijd gebruiken.

Bedankt voor alweer een onvergetelijk weekend.

Stof: restjes van vorige naaiprojecten

Tutorial ritstasjes: uit "Zo geknipt" van Sanne en Riet

Voering

Meer herstellen, zo luidt één van mijn uitdagingen dit jaar. De mand met te herstellen spullen puilt uit, daaraan alvast geen gebrek, dus vooruit met de geit. Een tijdje geleden kocht Dochter een schattig tasje met bloemetjes op de rommelmarkt. Omdat de binnenvoering volledig gescheurd en versleten was kregen we het tasje voor een halve euro. Het werd gewassen en deze namiddag kreeg het een nieuwe voering.

Zo zag het tasje er eerst uit, met een dunne zwarte voering,

de onderste zoom uitgescheurd en gaatjes en scheurtjes in de voering :

 Ik koos een stevigere, blauwe stof als voering.

Nu ziet het er zo uit:

Zet je zelf ook graag een nieuwe voering in een tas? Zo deed ik het:

• Teken bovenaan een lijn op de voering, een drietal centimeter van de rits vandaan.
• Knip de oorspronkelijke voering uit de tas op die lijn, er blijft dan 3 centimeter van de oorspronkelijke voering aan je tas hangen.
• Leg de binnenvoering van je tas op je stof. 
• Teken de randen van de voering over op je stof, 
• Teken er een naadwaarde van ongeveer 2 centimeter aan.
• Knip dat, met naadwaarde eraan twee keer uit je stof.
• Als je een gsm-zakje of een ritstasje wil in de voering moet je dat er nu aan innaaien.
• Overlock of zigzag de 2 delen van de binnenvoering 
• Naai de zijkanten dicht en een stukje van de onderkant. maar laat in het midden een gat dat groot genoeg is om je hand goed door te steken. 
• Strijk bovenaan 1 centimeter van de voering om aan de beide kanten
• Speld de nieuwe voering (het omgestreken stukje) aan 1 kant op het stukje oude voering dat nog in je tas hangt. Let daarbij goed op dat je de voering juist speld. De mooie kant moet uiteindelijk de binnenkant van je tasje worden. Speld goed vast en controleer even of alles goed zit. 
• Naai met de hand aan 1 kant de nieuwe voering op het stukje oude voering. Ik deed dat met een stiksteek.
• Doe daarna hetzelfde aan de andere kant van de voering, gebruik het gat in de bodem om je hand door te steken, en via die weg alles te spelden en vast te naaien. Keer het tasje zodat alles goed zit.
• Naai de voering aan de 2 ritsuiteinden nog goed aan de tas met een onzichtbare steek.
• Naai de naad onderaan dicht met een onzichtbare steek.

- Mag ik mijn "nieuwe" tas vanavond mee? -

Groene uitdagingen

Bij het begin van een nieuw jaar is het een goed moment om stil te staan bij het groen geweten van onze "villa". Zonnepanelen, verantwoord hout voor ons terras, een goede isolatie: check. "Goed eten": vegetarisch, biomanden, eten uit de tuin en winkelen op de boerderij zijn ondertussen ingeburgerd hier.  Zelfs de meest verstokte vleeseters in ons gezin beperken zich tot een paar keer vlees per week. Vorig jaar zorgden Eva, Mme en Dorien met "groeten uit transitië" en "goed eten", alvast voor tonnen extra inspiratie en tips om nog beter te eten en het reilen en zeilen hier in huis nog groener aan te pakken.

Daarna was mijn kleerkast aan de beurt. Het afgelopen jaar probeerde ik geen nieuwe spullen te kopen voor mezelf (een uitzondering maak ik voor kousen en ondergoed). Stof om mijn kleding zelf te maken of tweedehands kleding stonden niet op de zwarte lijst . Eergisteren kocht ik mezelf  bij Today is a good day toch iets nieuws: een fairtrade jeansbroek, want mijn andere gemakkelijke jeans is tot op de draad versleten, er zit een gigantische scheur op mijn achterwerk. Mijn pubers zien deze kleerkastuitdaging voorlopig niet 100 procent zitten. Het jong volk in huis koopt wel tweedehands maar is toch ook erg verslingerd aan de grote kledingketens. Lief daarentegen lijkt ondertussen wel helemaal gewonnen voor het idee.  Het boek talking dress heb ik achter de kiezen en bracht de nodige verheldering en inspiratie. We zijn er nog lang niet, er zijn nog zo veel dingen we kunnen doen. 1 ervan is toch nog meer hergebruiken en herstellen.
Er zijn ook nog fronten waar de strijd nog maar amper begonnen is. Net als zij zitten we hier nog met dat "plastieken schuldgevoel" waar toch dringend iets aan gedaan moet worden. De eerste Lushzeepjes hebben hun weg naar onze badkamer gevonden, maar er staan toch nog te veel plastieken flesjes op de rand van het bad. En over mijn verplaatsingsgedrag wil ik voorlopig niet eens uitweiden. Er zijn nog heel wat hordes die genomen moeten worden!