Brussel

zaterdag 26 maart 2016

Brussel
het licht, net wakker,
baant zich moeizaam 
een weg door dikke walmen 

glas rinkelt en snijdt de stilte

razendsnel vult haar mondholte zich 
met de smaak van angst

ze kijkt op en ziet de gespierde armen
het gebroken lichaam als een kruisgewelf eroverheen

tussen haar handen leest ze de schreeuw
die de wanhoop schreef in het gutsende bloed 

tranen sijpelen in haar sjaal en tekenen 
een spoor van verdriet op haar ijskoude wangen

ze wil niet meer waken, 
maar slapen, dromen,
van de reis die ze nooit zal maken.

9 opmerkingen: