Vlechtbrood

Of ze nog eens een brood mochten vlechten vroegen de dochters met smekende blik. Het was alweer een tijdje geleden dat ik mijn kroost losliet op de bloem in de keuken om brood te bakken, om de eenvoudige reden dat de deeg nadien van de keukenkastjes druipt én dat je geen indiaan hoeft te zijn om de voetsporen doorheen het huis te volgen. Even nog wilde ik dit spektakel aan mij voorbij laten gaan en te mompelen "kom meiskes, ga buiten spelen, het is zo'n schoon weer", maar ze hadden al een hele dag buiten geravot en ik had hen al enkele maanden aan het lijntje gehouden met de woorden "brood bakken dat doen we nog wel eens als het vakantie is".  En vakantie dat is nu, dus. Bovendien was er nog een andere reden, waardoor ik deze keer toch nog eens op hun smeekbede ben ingegaan. Sinds het voorjaar zijn we namelijk de trotse bezitters van zo'n volautomatische broodbakmachine. Het Lief heeft zich daar de voorbije maanden in verdiept en is  ondertussen broodbakmachine-deskundige. Ik vond het al lang prima, hij stond 's avonds nog wat bij die machine te rommelen en de volgende ochtend hadden we vers brood op de plank, zonder dat er iemand 's morgens zijn bed uitmoest om naar de bakker te lopen. Met als uitvlucht: ik heb daar nu geen tijd voor want ik heb het véél te druk, in't verlof zal ik mij daar wel eens mee bezighouden, maakte ik me er van af. En het verlof dat is nu, dus. Het Lief kreeg van mij de mededeling dat ik samen met de meisjes een vlechtbrood met de broodmachine zou maken. Waarop spontaan weerklonk " je zou beter eerst beginnen met iets simpels zo een mix waar je alleen maar water bij moet doen bijvoorbeeld, dan kan je de machine wat leren kennen." Maar probeersels zijn niet aan mij besteed, dus voerden we toch ons plan uit en enkele uren later lag deze knapperige "Vlecht" op onze plank!

Vlechtbrood 

met de hulp van de broodbakmachine (voor het mengen en een eerste keer te laten rijzen)

en van de meisjes (voor op de knopjes te duwen, nog eens te kneden en te vlechten en met eigeel te schilderen)

Dit heb je nodig:

broodbakmachine

eigeel 

1. half pakje droge gist
2. 250 ml  lauwwarme melk
3. 1 ei
4. 500 gr bloem (gewone tarwebloem - of eventueel de basisbloem voor wit brood als je dat in huis hebt)
5. 60 gr boter op kamertemperatuur in klontjes gesneden
6. 60 gr suiker
7. een snuifje zout

Zo maak je het:

• Verwarm de oven voor op 200 graden
• Doe alle ingrediënten in de bovenstaande volgorde (1 tot 7) in je broodmachine. Stel je machine in op het "deeg" programma. We willen de machine namelijk niet alle werk laten doen, maar zelf ook nog wat met deeg kliederen. Wacht tot het klaar is.
• Als het programma afgelopen is haal je de deeg eruit. Waarschijnlijk is je deeg nog wat aan de "natte" kant zoals bij ons. In dat geval neem je flink wat bloem, strooi dat op je werkblad en op je handen en kneed dan het deeg nog met je handen (het leukste werk!), voeg bloem toe en kneed tot je een mooie deegbal hebt en er niets meer aan je handen blijft plakken. 
• Doe die deegbal in een kom en dek die goed af met een doek. Laat het deeg nog een uur rusten en rijzen. het deeg is klaar als je het "terugveert" nadat je er met je vinger hebt ingeduwd.
• Verdeel het deeg in 3 strengen en maak een vlecht. Leg de vlecht op een bakblik waarop je eerst bakpapier hebt gelegd.
• Smeer het eigeel op het brood en bak het 25 minuten in een oven op 200 graden

Volg de voetsporen en de deegklodders en spoor je kroost op om het brood uit de oven te halen en te proeven als het wat afgekoeld is!

Lekker met een flinke laag boter of zelfgemaakte confituur.