Uwe Purperen Hoogheid!

Ik diepte de voorbije dagen Zijn cd's op

zong luidkeels tijdens elke autorit mee

om mijn "lyrics" op te frissen,

lakte gisteren mijn nagels purper

knoopte een purperen sjaal om,
en zocht -tevergeefs- naar een frambooskleurige baret.

Ik vond wel een stel "beautifull ones"

om me in een kleine rode corvette

(met mijn ogen toe en wat verbeelding
kon het ervoor doorgaan)

naar het St.Pietersplein te laten voeren

Waar Uwe Purperen Hoogheid Prince

zijn opwachting zou maken,
Op het St.Pietersplein nog wel
waar ik ooit vlakbij één van de leukste jaren

van mijn leven beleefde.

zoals verwacht verscheen De Prins zelf

in een superfout pakje

op het podium en bracht Hij een

stel even vreemde vogels mee,

zijn New Power Generation.

We trotseerden dapper de verwachte purperen regenbui

omdat we helemaal kregen waar we voor gekomen waren:

Zalige muziek - zuivere funk - heerlijke beats

een fantastische show - dikke ambiance!
We werden er helemaal gek van.

De Funk spoot eraf

en de kasseien van het plein
daverden uit hun voegen
Onmogelijk om stil te blijven staan
of niet luidkeels mee te zingen!

Blijkbaar vond Hij ons even geweldig

als wij Hem,
want Hij kwam wel 6 ! keer terug
om bisnummers te spelen
3 uur en een half
stond Hij daar te zingen,
te dansen, gitaar, piano
én met het publiek te spelen ...
Hoe oud was die mens ook alweer?
(Een alledaagse mens -  gelijk ik -
zou echt beginnen te twijfelen
of dat nog wel "menselijk" is)

Van zoveel virtuositeit

word ik helemaal nederig

Ik strijk nog eens door mijn haar,

maak een pirouette

klop op mijn borst,

gooi nog een "kiss"-je

en zeg

Thank You Prince!

Een volledig concertverslag lees je hier