Lili

Mijn moeder was jarig en ik maakte een tas voor haar. Een ruime tas, die ze kan meenemen als ze gaat boodschappen doen, op uitstap gaat, of gaat bloemschikken. Ik was er vrij snel uit dat het een "Lili" zou worden uit het boek van De Zuster, een heerlijk patroon voor een ruime tote-bag. Toch verliep het naaiproces met de nodige horten en stoten. Dat had niets te maken had met de duidelijke aanwijzingen van Annelies, maar alles met de tegendraadse stoffen die ik koos voor dit project. Uit mijn stoffenkast groef ik 2 gordijnstalen op, een donkergrijze met cirkels en een zilverkleurige. Dikke, zware stoffen, ideaal voor een tas leek me. Alleen had ik er echt niet op gerekend dat ze zo glad waren en dat ze zo eigenwijs hun eigen weg uitwilden. Na flink wat torn-werk raakte de tas uiteindelijk in elkaar. Missie geslaagd, dacht ik. Tot ik bij de laatste keer strijken per ongeluk met mijn strijkijzer net iets te lang op de tassenband bleef - die prompt een stukje smolt en in elkaar kromp. Valt het op dat ik met momenten hopeloos onhandig ben? Ik zocht mijn toevlucht tot een zilveren stukje stof omdat euvel te verstoppen. Ik maakte een label waarop ik haar naam borduurde, dat ik over de beschadigde band naaide. Een foto hiervan vind je op mijn instagramfeed, hierop zie je ook duidelijk dat ik maar niet de juiste naald kon vinden om de weerbarstige dichtgeweven zilveren stof netjes te stikken. Ik twijfelde nog even of ik de tas wel zou afgeven, maar uiteindelijk vond ik de tas net presentabel genoeg om aan mijn moeke cadeau te doen. 

Patroon: Lili uit "De tas van Annelies"

buitenstoffen: gordijnstalen - rommelmarkt

voering: kreeg ik nog uit een reststof van deze tas

rits voor het binnenzakje: Kringwinkel

knopen: uit de knopenvoorraad die ik kreeg van moeke

zilveren paspel en vlieseline: Veritas

Tassenband: De stoffenstraat